Vetëm njerëzit kanë privilegjin e të qeshurës
Në filozofinë e lashtë thuhej se e qeshura ishte veti e njerëzve, sepse vetëm njerëzit kanë privilegjin e të qeshurës. Kafshët nuk kanë humor.
Në filozofinë e lashtë thuhej se e qeshura ishte veti e njerëzve, sepse vetëm njerëzit kanë privilegjin e të qeshurës. Kafshët nuk kanë humor.
Kritika dhe rebelimi, shkruante Niklas Luhman në njërën prej eseve të tij, nuk bëhen nga jashtë por brenda shoqërisë. Kjo është pikërisht ajo që ka bërë Lëvizja Vetëvendosje, fillimisht si një organizim i rrugës e më pas, vit pas viti, faktor gjithmonë e më i rëndësishëm i politikës.
Vite përpara se të zgjidhesha në një zyrë të rëndësishme prokurorie, kjo ishte një prej fitoreve të mia më të mëdha. E dija se ajo grua do të kthehej në shtëpi.
A mos vallë duke dashur të korrigjojmë pafundësisht çdo gjë, po bëhemi më puritanë duke u përpjekur të vizatojmë një botë uniforme dhe të njëtrajtshme, e cila nuk ekziston?
Dashuria e vërtetë nuk është shkrirje totale por respekt i distancës, një lloj forme pabesie. Nuk u besoj atyre që thonë “jemi bërë një trup i vetëm”. Kjo nuk është dashuri, është kanibalizëm emotiv.
Kemi shtuar mundësinë për t’iu qasur informacionit, por kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se kemi rritur nivelin e dijes.
Pamundësia për t’u parë e për t’u takuar i ka bërë shumë njerëz të ndihen dëshpërimisht vetëm. Por është vërtetë kështu, apo virusi ishte vetëm një provë lakmuesi që nxori në pah izolimin e thellë në të cilin na ka zhytur shoqëria virtuale? Përpara botës së kudogjendur të argëtimit, shpesh herë ndihemi vetëm.