Fëmijëria ime, e tradhtuar nga diktatura

Letërsia është arma e ftohtë e Mircea Cărtărescu-t, mënyra se si ai e mbron bukurinë dhe lirinë pasi u rrit në një vend të skllavëruar prej diktaturës. Më i madhi i shkrimtarëve rumunë jep këtë intervistë pak javë përpara shpalljes së çmimit Nobel, që ndoshta mund t’i shkojë pikërisht atij, pasi prej vitesh përflitet se është në listën e kandidatëve. […]

Kam ndryshuar: Nuk u besoj më ideve, por njerëzve

Nuk kam dashur të fyej myslimanët, por të paralajmëroja rrezikun që kanosej nga një minorancë e vogël e tyre siç janë xhihadistët, që mund të shkaktonin një reaksion të dhunshëm, atentate në llojin e Bataclan-it, që vërtetë nuk i uroj, duke e çuar Francën në luftë civile.

Armët tona janë fjalët

Salman Rushdie, autori i romanit “Vargjet satanike” i dënuar me vdekje nga Khomeini, dhe Roberto Saviano, autori i “Gomorra” i dënuar me vdekje nga klani Casalese, u takuan për herë të parë në Akademinë e Stokholmit në vitin 2008. Para pak ditësh, u ripanë përmes kompjuterit, fiks tetë muaj pas sulmit që pësoi shkrimtari anglo-indian, por edhe për të folur mbi romanin e tij më të fundit “Qyteti i fitores”. “Kam humbur një sy, por jam mirë”, thotë Rushdie.

Ju rrëfej zemërimin në protestat franceze

Historia e orës është emblematike. E dimë se sa kushton? Dikush tha 80 mijë euro. Pallati Elize u përgjigj se kushton dy mijë. E njëjta gjë si me reformën e pensioneve: a është vërtetë e pashmangshme? Faktikisht sot nuk dimë as sa kushtoi ora, as nëse reforma është vërtetë e nevojshme. I vetmi fakt është ai që në kokën e francezëve Macron shfaqet i aftë të mbajë një orë 80 mijë euro, dhe ta heqë atë në situata të caktuara.

Një baba si Gabriel García Márquez

Prindërit e mi nuk e humbën kurrë aftësinë për të bërë miq të rinj, prandaj, përveç atyre të një jete, ata kishin gjithmonë miq të tjerë dhe më të rinj se vetja, dhe unë mendoj se kjo i ka mbajtur edhe ata të rinj. Me pak fjalë, nëse bëj një bilanc, të qenit bir i një personi kaq të shquar ka qenë shumë pozitive për mua.

Filloje nga shtëpia jote

Kam ndjerë se meditimi është ndihmë e madhe. Një muaj më parë, hoqa dorë nga telefoni im në favor të diçkaje shumë më rudimentare (por ende praktike). Ishte ndryshimi më rrënjësor në jetën time gjatë viteve të fundit. Ka gjithnjë e më pak hapësira – fizike ose kohore – për soditje. Prandaj duhet të insistojmë në krijimin e tyre.