Paqartësia është gjendja jonë natyrore, bota gjithmonë na kap në befasi

E shkuara është po aq imagjinare sa e ardhmja. Nuk keni qenë ndonjëherë në të ardhmen dhe nuk e njihni, por nuk keni qenë as në të shkuarën. E vetmja gjë që mund të bëni është të lexoni libra, gjë që vështirë se mund t’u japë përjetimet e një jete vërtetë të së shkuarës. Të mbështetesh në koherencë, stabilitet dhe parashikueshmëri nuk qenka aspak e mundur.

Sistemi i ri që do të lindë pas koronavirusit

Për një mijë vjet, çdo epidemi e madhe i ka hapur rrugë ndryshimeve në organizimet politike të kombeve dhe thelbit të kulturës së çdo organizimi të tillë. Për shembull (pa dashur t’i reduktojmë asgjë kompleksitetit të historisë), mund të themi se murtaja bubonike e shekullit të XIV (për të cilën dimë se e reduktoi popullsinë e Europës me një të tretën) ndikoi që të vihej në diskutim roli politik i fesë.

Zgjohu o Zot!

Në këtë botën tonë, të cilën Ti e do më shumë se ne, kemi ecur me shpejtësi të lartë, duke u ndjerë të fortë dhe të aftë për gjithçka. Të babëzitur për fitim, e lamë veten të përthitheshim nga objektet dhe të hutoheshim nga nxitimi. Nuk u ndalëm përballë thirrjeve të Tua, nuk u përmendëm përballë luftërave dhe padrejtësive globale, nuk dëgjuam klithmën e të varfërve dhe të planetit tonë që ishte sëmurur rëndë. Vazhduam duke mos u kthyer, duke menduar se do të qëndronim gjithmonë të shëndetshëm në një botë të sëmurë. Tani, teksa ndodhemi në det të trazuar, të lutemi: “Zgjohu o Zot!”.

Bota do të ketë disa izolime në të ardhmen

The Economist analizon situatën duke treguar se sa shumë gabuan ekspertët e ekonomisë për pasojat e Covid-19 dhe paraqet dy mënyrat për luftimin e pandemisë. Më e keqja nuk ka ardhur ende: bota mund të detyrohet të bëjë izolime të përsëritura deri në zhdukjen përfundimtare.

Jeta ime si refugjate, ku turpi vret më shumë se uria

Ajo që mbaj mend si fëmijë refugjate është kjo: dinjiteti është i rëndësishëm. Kur isha refugjate, nevojat tona konkrete kishin shumë pak rëndësi përballë atyre psikologjike. Shpejt mësova se kur ke uri, përkohësisht të dhemb stomaku, por dëmtohet krenaria. Dhe nevojitet një jetë e tërë për ta risjellë në gjendjen fillestare.

Kërcënuesi është si ne

Këtë hiqemi sikur nuk e kuptojmë. Ajo që na tremb e që na kërcënon, na ngjan aq shumë sa nuk jemi të gatshëm ta pranojmë. Mendimi se molla e kalbur është si ne dhe e padallueshme nga ne, na tmerron.

J.D. Salinger, njeriu që shkroi librin perfekt

Romani që nxiti vrasjen e John Lennon. Shkrimtari që shiti miliona kopje dhe për gjysmë shekulli u mbyll në një shtëpi fshati. Kjo është historia e Jerome David Salinger, ushtarit që pa fundin e Luftës së Dytë Botërore në Bavari në prill të vitit 1945 i cili u bë shkrimtar i miliona kopjeve të shitura. Vendosi të zhdukej nga sytë e njerëzve, një mister që nuk është kuptuar ende.

Tundimi i fundit i Martin Scorsese: Koha ime është e limituar, dua të shpëtoj nga gjithçka

Regjisori tregon momentin me fat pas suksesit të “The Irishman” dhe ka nisur të bëjë llogaritë me moshën. Në një rrëfim miqësor, tregon uljet dhe ngritjet në botën e filmit, momentet e stresit, marrëdhënien e vështirë me teknologjinë por edhe kontratën e re me Netflix. “Problemi është se koha është e limituar. Energjitë janë po ashtu të limituara. Koka natyrisht që po. Për fat të mirë, kurioziteti jo”, thotë ai.