Frikërat e Orhan Pamuk

Sapo ka botuar romanin “Veba Geceleri”, një rrëfim për murtajën, por edhe një këndvështrim mbi konceptin politik të karantinës. Katër vite e gjysmë më parë, miqtë i thoshin se askush nuk do ta kuptonte këtë libër sepse njerëzimi i kishte lënë pas krahëve pandemitë. Sot Orhan Pamuk flet edhe për frikërat e tij dhe artistin e munguar.

Terrorizmi islamik nuk përbën kërcënimin që mendohej

Kjo është pjesë e një tradite shqetësuese amerikane për të ekzagjeruar kërcënimet me të cilat përballemi, nga Bashkimi Sovjetik te Saddam Hussein. Ndërsa rrëmojmë botën për armiq të rinj, le të mësojmë t’i japim përmasat e duhura kundërshtarëve tanë dhe të gjejmë një mënyrë për të vrapuar shpejt, por jo të frikësuar.

Tregoje injorancën tënde

Më e pakta që mund të bëhet është që injorancës, gjithmonë e pavarësisht formës, t’i jepet përgjigja e merituar. Ose të paktën na shërben të njohim vetveten, përmes reagimit apo letargjisë.

Profecia që në mijëra vjet nuk u bë realitet

Në realitetin e jetëve tona, frika qëndron gjithmonë në pritë. Kemi gjithmonë një shpatë që tundet mbi kokët tona. Një popull që ka jetuar për shumë vjet në gjendje lufte është i detyruar ta përkufizojë vetveten dhe gjendjen ku ndodhet në terma luftarakë, të dhunshëm, të mbijetesës.

Për ty që përqeshe reagimet për luftën në Gaza

Të protestosh për kauza ndërkombëtare, nuk i mbivendoset zemërimit për padrejtësi lokale. Të irritohesh për një luftë, nuk do të thotë se nuk mund të irritohesh për taksat. Të demaskosh padrejtësitë globale, nuk të harxhon asnjë energji për të denoncuar spiralet e vuajtjeve në shoqërinë e përditshme.

Disa ndryshime të vogla zakonesh, por revolucionare

Në mënyrë të ngjashme, në dashuri, ose në atë që zë vendin e dashurisë, gjithnjë e më shumë njerëz refuzojnë ta lejojnë personin tjetër të kontrollojë kohën e tyre. Madje është një nga dimensionet kryesore të luftës feministe për të mos lejuar që burrat të zotërojnë kohën grave, po aq sa edhe trupat e tyre.

Bota pas virusit e rishpikur nga fëmijët

Kur sheh aktualitetin e parashikuar, sigurisht në mënyrë artistike në një roman të shkruar gjashtë vite më parë, se përputhet me aktualiteitn e jetuar, verbëria njerëzore e mbrujtur në kokëfortësinë patologjike bëhet e pakundërshtueshme.