Yuval Noah Harari i ka bërë llogaritë: Mjafton 2% e Prodhimit të Brendshëm Bruto vjetor që qeveritë ta investojnë në ndryshimet klimatike, për të shmangur katastrofën mjedisore. Kjo shifër aktualisht shpenzohet për forcat e armatosura.
Regjisori italian ia dedikon mamasë së tij filmin “Ishte dora e Zotit”. Për të thënë atë që nuk mundi ta thoshte kur ajo ishte gjallë. “E për këdo që ende mundet, kam vetëm një këshillë: thuajeni”, shkruan Paolo Sorrentino.
Nëse nuk do të jemi të aftë për të ndryshuar paradigmën dhe stilin tonë të jetës, do të vazhdojmë të qahemi duke i përsëritur në mënyrë këmbëngulëse vetes dhe të tjerëve se: “Nuk kam kohë! Nuk gjej kohë!”. Jo! Është koha për të pasur kohë.
Në kohët e paqartësive të mëdha, si kjo që po jetojmë, duhet të kemi vendosmërinë për të shijuar çdo gjë të mirë në botë, qoftë edhe me vetëdijen se të nesërmen nuk mund ta gjejmë më.
Nëse besojmë se, siç thoshte filozofi francez Montesquieu, nxehtësia e tepërt i shkatërron forcën trupit dhe errëson mendjen, një numër gjithnjë e në rritje i sociologëve, psikologëve dhe kriminologëve paralajmërojnë se moti ekstrem është shkas për krime të dhunshme dhe sjellje kriminale.
Një pjesë nga libri i sapobotuar i ish-kryeministrit italian Romano Prodi “Strana vita, la mia” i shkruar së bashku me Marco Ascione. Prodi flet për ngjarjet e vitit 1997, por edhe duke vënë në dukje se si Italia nuk po e luan më rolin e saj në Shqipëri, të rinjtë nuk flasin më gjuhën italiane dhe politika po afrohet me Turqinë.
Një ekonomi tregu është mekanizmi efikas dhe i çmuar për organizimin e aktiviteteve prodhuese, por një shoqëri tregu është vendi ku thuajse gjithçka është në shitje. Bëhet fjalë për stil jete, në të cilin arsyetimet e tregut dhe vlerat e tregut nisin të dominojnë çdo aspekt të jetës: marrëdhënie personale, jetë familjare, shëndet, arsim, politikë, ligj. Cili do të duhej të ishte roli i parave dhe i tregjeve në shoqëritë tona?
Kjo është pjesë e një tradite shqetësuese amerikane për të ekzagjeruar kërcënimet me të cilat përballemi, nga Bashkimi Sovjetik te Saddam Hussein. Ndërsa rrëmojmë botën për armiq të rinj, le të mësojmë t’i japim përmasat e duhura kundërshtarëve tanë dhe të gjejmë një mënyrë për të vrapuar shpejt, por jo të frikësuar.
Në realitetin e jetëve tona, frika qëndron gjithmonë në pritë. Kemi gjithmonë një shpatë që tundet mbi kokët tona. Një popull që ka jetuar për shumë vjet në gjendje lufte është i detyruar ta përkufizojë vetveten dhe gjendjen ku ndodhet në terma luftarakë, të dhunshëm, të mbijetesës.
Në mënyrë të ngjashme, në dashuri, ose në atë që zë vendin e dashurisë, gjithnjë e më shumë njerëz refuzojnë ta lejojnë personin tjetër të kontrollojë kohën e tyre. Madje është një nga dimensionet kryesore të luftës feministe për të mos lejuar që burrat të zotërojnë kohën grave, po aq sa edhe trupat e tyre.
