Rrëfim për skëterrën, në këtë ditë të kujtesës

Askush nuk duhet të dalë para tjetrit. Dhe njeriu duhet ta dojë atdheun e tij me qartësi, jo verbërisht. Miliona njerëz kanë vdekur në emër të vendit. Nuk do ta përdorja as fjalën “atdhe”. Dikush mund të thotë thjesht “Unë e dua vendin tim”. Të gjitha vendet janë të bukura, por kjo s’e ndal përhapjen e urrejtjes.

Njeriu më i rrezikshëm është i palumturi, shumica jetojnë në mosdakordësi me veten

Krijuesi ka bërë një gabim të madh duke bërë burrin dhe gruan kaq të ndryshëm nga njëri-tjetri. Problemi është pabarazia: pabarazia lind nga fakti se gruaja e njeh burrin shumë më thellë nga sa burri e njeh atë, sepse gruaja është nëna e meshkujve. Pastaj sheh burrin e saj pasi rrit fëmijët dhe i thotë: “Ende mendon se nuk të njoh, di gjithçka për ty, për mua nuk je as Zot, as mbret”.

Të lindim e të vdesim në të njëjtin vend është ide absurde, njeriu është krijuar të lëvizë pa kufij

Kemi lindur diku, por pastaj një ditë shkojmë diku tjetër: pa harruar atdheun tonë dhe pa i kthyer shpinën. Të gjitha qytetet e botës dhe të gjitha qytetërimet u ndërtuan nga njerëz të ardhur gjetkë. Idea se njeriu është i destinuar të lindë dhe të vdesë në të njëjtin vend është absurde. Njeriu është krijuar të lëvizë lirshëm, pa kufij, për t’u dhënë diçka bashkëkohësve të tij: qoftë në fshatin e tij të lindjes apo në anën tjetër të botës.

Tronditja e gjatë njëzetë vjeçare

Ajo ditë shtatori e vitit 2001 ndryshoi shumë gjëra. Në kuptimin më të gjerë kulturor ndryshoi perceptimin amerikan në botë, imazhin që bota kishte për Amerikën. Efekti më i madh është mënyra e shumëfishtë në të cilën që prej asaj kohe idetë, ose më mirë të thuhet mitet dhe mitologjia për shkëlqimin e padiskutueshëm amerikan, u shkatërruan.

Fama e mbivlerësuar, ndërsa pafajësinë nuk duhet ta ngatërrojmë me naivitetin

Një bashkëbisedim i rrallë mes shkrimtarit italian Sandro Veronesi dhe Presidentit Barack Obama. Libri i tij “Tokë e premtuar” është kthyer në një fenomen kudo ku është botuar dhe është mundësia më e mirë për ta bërë Presidentin të flasë siç ai di për çështjet që sot qëndrojnë në majën e debatit publik: heronjtë e rrugës dhe ata të politikës, lëvizjet sociale, pandemia, kufijtë, politika, por edhe filozofia. “Një shoqëri e drejtë nuk mund të bazohet në pushtet dhe në forcë, por duhet të bazohet në diçka më thelbësore”, thotë Obama dhe në këtë bisedë e zbulon se çfarë është kjo gjë.